3ο Εργαστήριο Ζωγραφικής

Η αποδιδόμενη στον Πικάσο, προς το τέλος της ζωής του, φράση: ‘‘η ζωγραφική είναι ακόμη ανεξερεύνητη’’ (‘‘painting is yet to be discovered’’), είναι ίσως το προπύργιο μιας ισχυρής υπερασπιστικής θέσης, η οποία επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα και αξία της ζωγραφικής.
Ως δυνατότητα έκφρασης, η ζωγραφική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ευρύτερο φιλοσοφικό, θρησκευτικό, επιστημονικό και κοινωνικό περιβάλλον, στο οποίο εντάσσεται. Διακρίνεται σε αυτήν ένα γνωσιολογικό κομμάτι, το οποίο ορίζεται: α) ως γνώση του κόσμου που μας περιβάλλει, β) ως αυτογνωσία, γ) ως γνώση του ιστορικού πλαισίου, δ) ως γνώση – κατανόηση της ικανότητας αποτύπωσης σε μια επιφάνεια παρατηρούμενων εικόνων με ένα πλήθος υλών, σύμφωνα με κάποιους κανόνες σύνθεσης πρωταρχικών στοιχείων(σημείων, γραμμών, σχημάτων, χρωμάτων), με έμφαση ή όχι στη ματιέρα.
Είναι όμως πολύ πιο σημαντικό το άλλο κομμάτι της ζωγραφικής, το οποίο προϋποθέτει και στηρίζεται στο γνωσιολογικό: αυτό που επιτρέπει στον ευφυή δημιουργό να αρθρώσει το λεκτικά ανείπωτο, να υπερβεί τα όρια του προφορικού ή γραπτού λόγου, να συνδέσει το ‘ατομικό’ με το ‘συλλογικό’ ασυνείδητο.
Στη διαδικασία ακολουθείται η παρακάτω μεθοδολογία: συσχετισμός με παρόν – παρελθόν. προβολή διαφανειών, επισκέψεις σε εκθεσιακούς χώρους, χρήση του διαδικτύου, (floroieikastikoi.blogspot.gr) σχολιασμός έργων καλλιτεχνών, οργάνωση δραστηριοτήτων, παρουσίαση έργων φοιτητών ανά 4 εβδομάδες, σχολιασμός.