3. Κατεύθυνση επιστολή 3η 4η εβδομάδα χεiμερινού 2015-16

Ο ορίζοντας έτσι όπως διαγράφεται μακριά αποτελεί μια διαρκή υπόμνηση της θέσης μιας κατάστασης που βρίσκεται σε ένα πέραν. Σχηματίζεται μέσα από την ασάφεια, ή σχηματοποιεί την ασάφεια. Σε μια διαδικασία πορείας μέσα σε μια ομίχλη δεν γνωρίζεις εκείνο το οποίο θα προκύψει, εκείνο που βρίσκεται πέρα από τον ορίζοντα, αν είναι κοντινό ή μακρινό. O ορίζοντας μετασχηματίζει το τοπίο σε πεδίο, σε έναν all over χώρο δίχως διακρίσεις και ιεραρχήσεις.

Ο ορίζοντας καταργείται στα α-λογες συνθέσεις του Μάλεβιτς της περιόδου. Ο Μάλεβιτς ανακατεύει την πραγματικότητα, τα επίπεδα τις εικόνες και καταλήγει να κατασκευάσει μια πραγματικότητα δίχως βάθος, πέραν από το εννοιολογικό βάθος των απεικονιζόμενων επίπεδων.

Με αυτό τον μη-ορίζοντα δημιουργείται (χωρίς ομίχλη αυτή τη φορά) δημιουργείται ο απόλυτος χώρος του μη ορίζοντα του σουπρεματισμού. Στην ομίχλη γνωρίζουμε ότι υπάρχει κάτι πέραν αυτής. Στον σουπρεματιστικό χώρο αυτό που φαίνεται είναι εκείνο το οποίο είναι.