”Μαύρη Βαβυλώνα”
Τόποι χωρίς ανθρώπους και ανθρωπιά, κτήρια χτισμένα από εφήμερα πλάσματα. Μαύρο μελάνι για χώρους που δεν θα δουν ποτέ θέση σε βιβλία ιστορίας και αρχιτεκτονικής. Καμένη μαύρη γη με μελανά αγκάθια.Σαν αυτές τις μικρές μαύρες σκέψεις που είναι εκεί για μερικά δευτερόλεπτα και μετά εξαφανίζονται αλλά το μελάνι τους μένει σαν κηλίδες και μουτζούρες. Σκέψεις σαν και αυτές παρουσιάζονται εδώ σαν σημειώσεις αρχιτεκτονικής καλλιγραφίας.