Εμπνευσμένη από τις δύο βασικές εκφράσεις της ζωής μας, την κωμωδία και το δράμα, προσπάθησα να αποτυπώσω γεγονότα της καθημερινότητας μου.

Τα έργα μου αποτελούν ψυχογράφημα. Το μυαλό «φωτογραφίζει» την στιγμή. Το χέρι σχεδιάζει την ειρωνεία. Η χαρακτική μήτρα «γεννά» την λύτρωση.

«Πληγώνοντας» την χαρακτική μήτρα η χάραξη μετατρέπεται σε βιωματική εμπειρία αποτέλεσμα της οποίας είναι η επούλωση των ψυχικών μου τραυμάτων, οπτικοποιώντας αυτοσαρκαστικά τις πιο συγκινησιακά φορτισμένες περιόδους του πρόσφατου παρελθόντος.

Στόχος μου είναι να προκαλέσω το γέλιο των θεατών διακωμωδώντας το δικό μου δράμα.

Κλείνοντας την συγκεκριμένη εικαστική ενότητα, προετοιμάζοντας δηλαδή την παρουσίαση της διπλωματικής μου εργασίας κορυφώνεται μέσα μου το συναίσθημα της αποδέσμευσης από την φοιτητική ζωή και αδημονώντας για το άγνωστο, αποχαιρετώ τους θεατές-καθηγητές μου με μια χιουμοριστική έκθεση.

γελοίο(ν)=  (το) η έλλειψη σοβαρότητας και σπουδαιότητας

δράμα=  (το),(μτφ.) κάθε τραγικό, θλιβερό γεγονός