Ψυχική και καλλιτεχνική αναζήτηση, πειραματισμός με το χρώμα, τις φόρμες και τις μορφές. Η δημιουργικότητα που με διακατέχει υπάρχει από τα παιδικά μου χρόνια ακόμα όταν ανακάτευα τα χρώματα στο δωμάτιο μου και λέρωνα τους τοίχους ζωγραφίζοντας τους, με φανταστικούς φίλους οι οποίοι δεν είχαν πάντα σαφείς μορφές.

Φόρμες σχηματοποιημένες αλλά και ασαφής, σε ένα χορό χρωμάτων, τα οποία συνομιλούν αρμονικά δεμένα μεταξύ τους. Kυριαρχούν οι σκούροι τόνοι και άλλοτε σπάει η μονοτονία με κάποια κόκκινα χρώματα. Στο φόντο κυριαρχεί μια ασάφεια η οποία όμως είναι δεμένη αρμονικά με το θέμα σαν να είναι ένα σώμα. Θέλω να δημιουργήσω ένα κόσμο ονειρικό, απροσδιόριστο, ασαφή. Κάποιες φορές, διακρίνονται μορφές μέσα στους πίνακες, μορφές που μοιάζουν να έρχονται από κάποια άλλη διάσταση για να κοιτάξουν μέσα στον δικό μου κόσμο. Άλλοτε μοναχικές και άλλοτε μαζί σε ομάδες χορεύουν και συνομιλούν.
Αρκετές ώρες διαλογισμού και αναζήτησης αλλά και έρευνας, ακούγοντας μουσική στο δωμάτιο μου αλλά και περνώντας ώρες ατελείωτες στο βουνό μελετώντας την φύση. Σκέψεις θετικές αλλά και αρνητικές για τη φέξη του υποσυνείδητού μου με κάθε λογής συναισθήματα.

Στο τέλος του δρόμου αυτής της αναζήτησης το συναίσθημα της χαράς με πλημμύρισε και με οδήγησε στην ανάγκη της δημιουργίας φωτίζοντας έτσι τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού της ψυχής και της καρδιάς μου. Ξαφνικά ένα κύμα φωτός με οδηγό του σχήματα, σύμβολα, αριθμούς και μουσική σκάει και μετατρέπεται σε ένα ανεξάντλητο μέσω έκφρασης.

Η ζωγραφική μου χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία γεωμετρικών σχημάτων και χρωμάτων μπερδεμένα μεταξύ τους, σαν να προέρχονται από έναν κόσμο φαντασίας και ονείρου. Πολιτείες και μέρη βγαλμένα από φανταστικές και δημιουργικές αναζητήσεις χρόνων. Καμπύλες, ημικύκλια, τετράγωνα, τρίγωνα, δρόμοι, που οδηγούνε στο άγνωστο και στο φανταστικό. Στις συνθέσεις φαίνονται αριθμοί, γράμματα καθαρά και ακαθόριστα, κανονικά γραμμένα και σε καθρέφτισμα, κρυμμένα νοήματα και φράσεις που δεν θέλω να ειπωθούνε, αλλά βρίσκονται θαμμένα βαθιά μέσα στις σκοτεινές στοές του υποσυνείδητού μου. Η ζωγραφική μου είναι, μέσω έκφρασης συναισθημάτων, κρυφών επιθυμιών και ονείρων. Δεν θέλω να απεικονίσω ή να αντιγράψω αυτό που βρίσκεται στη φύση, αλλά αυτό που βρίσκεται βαθιά κρυμμένο στο λαβύρινθο του μυαλού μου.

Επίσης στο έργο μου υπάρχει η επιρροή από τα ακούσματα της κλασσικής μουσικής, αλλά και από τις μυρωδιές της φύσης που μου δίνουν την ώθηση προς τον κόσμο του φανταστικού και του ονειρικού… είμαι δημιουργός της μελωδίας και της κίνησης, του κόσμου των χρωμάτων, των μυρωδιών και των αισθήσεων. Δημιουργός ενός βαλς συναισθημάτων και εικόνων.

Η τέχνη αναπαριστά με εικόνες αλλά και αντικείμενα τις σχέσεις και τις μορφές της φυσικής ή της φανταστικής πραγματικότητας. Τα μαθηματικά μελετούν τις μορφές και τις σχέσεις της φανταστικής ή φυσικής πραγματικότητας. Η πρώτη οπτικοποιεί, δημιουργεί, η άλλη μελετά. ¹

Ο άγγλος μαθηματικός Hardyστο βιβλίο του η απολογία ενός μαθηματικού αναφέρει: Ο μαθηματικός όπως ένας ζωγράφος ή ποιητής είναι ένας σχεδιαστής. Ο ζωγράφος φτιάχνει σχέδια με σχήματα και χρώματα, ο ποιητής με ιδέες. Τα μαθηματικά σχεδιάσματα, όπως εκείνα του ποιητή ή του ζωγράφου πρέπει να είναι όμορφα. Δεν υπάρχει μόνιμη θέση στον κόσμο για άσχημα μαθηματικά. ²

Ο PaulErdosανέφερε: Γιατί είναι όμορφοι οι αριθμοί; Είναι σα να ρωτάς γιατί είναι όμορφη η ένατη συμφωνία του Μπετόβεν. Αν δεν μπορείς να το δεις από μόνος σου, δεν μπορεί να σου το πει κανείς. Γνωρίζω ότι τα μαθηματικά είναι όμορφα. Αν δεν είναι αυτά όμορφα, τότε τίποτα δεν είναι. ³

Τέχνη και μαθηματικά.

     Ιστορική αναδρομή.

Αν και επιφανειακά η τέχνη και τα μαθηματικά δεν συμπίπτουν και είναι διαφορετικά πεδία, στο βάθος μπορούν αν ενωθούν και να βγάλουν έργα τα οποία ξεχειλίζουν από ομορφιά και τρομερή πολυπλοκότητα.

Τα μαθηματικά από τα παλιά χρόνια έως και τη σύγχρονη εποχή έχουν ένα σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη των ποικίλων μορφών της τέχνης. Σε όλο το φάσμα της ιστορίας υπήρξαν εξέχουσες μορφές τέχνης και εκμεταλλεύτηκαν τα μαθηματικά σαν το κύριο σημείο της τέχνης τους. Πάντοτε υπάρχουν κανόνες ή ακόμα και όρια σχετικά με τα θέματα της τέχνης των μαθηματικών. Κάποια θέματα όμως είναι πιο αγαπητά από κάποια άλλα και έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από ορισμένους καλλιτέχνες. Ανάμεσα σε αυτά τα θέματα είναι τα ανέφικτα σχήματα, τα ψηφιδωτά, τα fractalsκαι οι ταινίες Mobious.

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (LeonardodaVinci) (1402 -1519) είναι γνωστός για τις επιτυχίες και τις καινοτομίες του τόσο στις επιστήμες όσο και στις καλές τέχνες. Στις δημιουργίες του χρησιμοποίησε την παραστατική γεωμετρία για να φτιάξει τα πρώτα παραμορφωμένα πλέγματα, τα οποία όταν τα κοιτάξεις από κάποια ορισμένη οπτική γωνία παρουσιάζονται κανονικά.

[1]

           Ο Γιοχάνες Κέπλερ (JohanesKepler) (1580 – 1630 ) είχε σαν απασχόληση την αστρονομία αλλά δημιουργούσε και γεωμετρικά ψηφιδωτά. Πατέρας όμως της  μαθηματικής τέχνης θεωρείται ο Ολλανδός καλλιτέχνης Έσερ (MauritsEsher) ( 1898 – 1972 ). Μέσα από τα έργα του έχουν εμπνευστεί και πολλοί καλλιτέχνες. Σε σπίτια επιστημόνων, μαθηματικών και καλλιτεχνών σε όλη την υφή βρίσκονται έργα του: λιθογραφίες, ξυλογραφίες και χαλκογραφίες. Ο MartinGardenέχει αναλύσει σε βιβλία του πολλά έργα του Esherτα οποία έχουν μαθηματικά θέματα. Ο Esherέχει δημιουργήσει με επιτυχία μια ψηφιδωτή τεχνική με την οποία κατάφερε να χωρίσει το επίπεδο και γι αυτό έγινε πιο πολύ αγαπητός στους κρυσταλλογράφους. Ο Esher μπόρεσε να φτιάξει μια τεράστια ποικιλία υπέροχων εικόνων διαιρώντας το επίπεδο με κυματιστές γραμμές από πουλιά, ανθρώπους, ψάρια, θηλαστικά και ερπετά, οι οποίες στηρίζονται στους νόμους της προοπτικής, της κρυσταλλογραφίας, της τυπογραφίας.

Esher, drawinghands,λιθογραφία, 28.2 cmx 33.2 μουσείο Esher, Ολλανδία, 1948.

Ο Σαλβατόρ Νταλί(SalvatorDali) (1904 – 1989 ) ήταν Ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος έβαλε σχέδια και μοτίβα στα έργα του με τυπολογικά και γεωμετρικά στοιχεία. Σε μια πληθώρα έργων του αποτύπωσε τον τρισδιάστατο κόσμο στις δυο διαστάσεις. Στον πίνακα « σε αναζήτηση της τέταρτης διάστασης», βρίσκουμε θέματα τετραδιάστατης γεωμετρίας και τοπολογίας, με αποτέλεσμα να φαίνετε ότι το έργο κινείται γύρω από μια υπερσφαίρα. Στο τέλη του 19^ου αιώνα – αρχές 20^ου, οι μαθηματικοί Peano, Hilbert, Koch, Cesaroκαι Sierpinski, έφτιαξαν μια καινούργια ομάδα περίεργων μαθηματικών ιδιοτήτων και μια καινούργια οικογένεια καμπυλών, οι οποίες δεν είχαν προηγούμενο. Αυτή η νέα γεωμετρία που δημιουργήσανε δείχνει σπιράλ, περιστρεφόμενες καμπύλες και ίνες οι οποίες τυλίγονται μεταξύ τους και αποδίδουν περίπλοκα σχήματα, τα οποία εξαφανίζονται κάπου στο άπειρο.

Η   ζωγραφική μου είναι επηρεασμένη από τους Rothko και Kandinsky.

Ο Μαρκ Ρόθκο (MarkRothko) ( 1903 – 1970 ) είναι αναγνωρισμένος σαν αφηρημένος εξπρεσιονιστής, αν και ο ίδιος απέρριψε αυτή την “ταμπέλα”.

Το φθινόπωρο του 1923 βρέθηκε στη Νέα Υόρκη. Κατά την επίσκεψή του σε ένα φίλο του στο εργαστήρι τεχνών της Νέας Υόρκης, είδε φοιτητές να σχεδιάζουν ένα μοντέλο. Σύμφωνα με τον Ρόθκο αυτό ήταν το ξεκίνημά του ως καλλιτέχνης.

Έμπνευση από τη μυθολογία.

Αναζήτησε θέματα που θα συμπλήρωναν την αυξανόμενη ανησυχία του για τη φόρμα, το χώρο και το χρώμα. Ο Rothko, ο Gottlieb και ο Newman, διάβαζαν και συζητούσαν τα έργα του Freud και του Jung, ιδίως θεωρίες τους σχετικά με τα όνειρα και τα αρχέτυπα του συλλογικού ασυνείδητου και κατάλαβαν μυθολογικά σύμβολα σαν εικόνες που λειτουργούν στο χώρο της ανθρώπινης συνείδησης που ξεπερνά συγκεκριμένη ιστορία και πολιτισμό.

Η τέχνη μου είναι επηρεασμένη από τον Ρόθκο και τον Καντίνσκι:

Οι πολυμορφίες του Ρόθκο.

           Το έτος 1946 ο Rothkoδημιούργησε τους πολυμορφικούς πίνακες. Ο όρος πολυμορφικό χρησιμοποιήθηκε από τους κριτικούς και όχι από τον ίδιο τον Ρόθκο. Παρόλα αυτά είναι μια ακριβείς περιγραφή αυτών των πινάκων.Για αυτόν αυτά τα θολά τμήματα διαφόρων χρωμάτων, στερούνται του τοπίου, ή της ανθρώπινης φιγούρας, πόσο μάλλον του μύθου και του συμβόλου και διέθεταν τη δική τους δύναμη ζωής. Περιείχαν, μια “ανάσα ζωής”, που έλειπε από την παραστατική ζωγραφική της εποχής. Ήταν γεμάτα δυνατότητες, σε αντίθεση με τον πειραματισμό του με τον μυθολογικό συμβολισμό ο οποίος είχε γίνει μια κουρασμένη πλέον φόρμουλα. Οι πολυμορφίες έφεραν στον Ρόθκο στυλ, έγιναν η υπογραφή του και το μοναδικό στυλ, το οποίο ο Ρόθκο δεν θα εγκατέλειπε πλήρως ποτέ.

Rothko, άτιτλο, λάδι σε μουσαμά, 138 x 43 cm, εθνική πινακοθήκη τέχνης, Washington, DC.

           Το 1949 ο Rothko γοητεύτηκε από το κόκκινο στούντιο του Ματίς (Henri- Emile- BenoitMatisse), το οποίο αποκτήθηκε από το μουσείο σύγχρονης τέχνης το ίδιο έτος. Αργότερα το πίστωσε σαν μια άλλη βασική έμπνευσης για τη μετέπειτα αφηρημένη ζωγραφική του. Στη μέση αυτής της κρίσιμης μεταβατικής περιόδου, ο Rothkoεντυπωσιάστηκε από τα αφηρημένα λιβάδια χρώματος του Κλίφορντ Στιλ (Clyfford Still).

          Το 1947, κατά τη διάρκεια μιας εξάμηνης διδασκαλίας το καλοκαίρι στην Καλιφόρνια στη σχολή καλών τεχνών, ο Rothko και ο Still, φλέρταραν με την ιδέα να ιδρύσουν το δικό τους πρόγραμμα σπουδών και το πραγματοποίησαν την επόμενη χρονιά στη Νέα Υόρκη.

            Ο Καντίνσκι(WassilyKandinsky)δίδαξε βασικό σχέδιο για αρχάριους στο Μπάουχαους. Επίσης έκανε μαθήματα ζωγραφικής και ένα εργαστήριο στο οποίο εμπλούτισε τη δικιά του θεωρία του χρώματος, με νέα στοιχεία από την ψυχολογία. Ο πίνακας κόκκινο- κίτρινο – μπλε, ( 1925 ) αποτελείται από πολλές κύριες μορφές: ένα κάθετο ορθογώνιο σε κίτρινο χρώμα, ένα κεκλιμένο κόκκινο σταυρό και ένα μεγάλο σκούρο μπλε κύκλο. Ένα πλήθος από ευθείες ή ελικοειδής μαύρες γραμμές, κυκλικά τόξα, μονοχρωματικούς κύκλους που συμβάλουν στη λεπτή πολυπλοκότητά του. Αυτή η απλή οπτική αναγνώριση των μορφών και των κύριων χρώματος παρούσες μάζες πάνω στον καμβά είναι μόνο μια πρώτη προσέγγιση για την εσωτερική πραγματικότητα της εργασίας.

Kandinsky, compotitionCIII, λάδι σε μουσαμά, 110 x 201 cm, TheSolomonR. GuggenheimMuseum, Νέα Υόρκη.

           Αυτή η απλή οπτική αναγνώριση των μορφών και οι κύρια μάζα χρώματος που είναι παρούσα πάνω στον καμβά είναι μόνο μια πρώτη προσέγγιση για την εσωτερική πραγματικότητα της εργασίας, της οποίας η εκτίμηση απαιτεί βαθύτερη παρατήρηση όχι μόνο των μορφών και των χρωμάτων που εμπλέκονται στη ζωγραφική αλλά και η σχέση τους, η απόλυτη τους και η σχετική θέση τους πάνω στον καμβά και την αρμονία τους.

            Το 1925 το Μπάουχαους έφυγε από τη Βαϊμάρη και εγκαταστάθηκε στο Ντασάου. Το 1932 μετά από μια ναζιστική δυσφήμιση το Μπάουχαους έφυγε από το Ντασάου και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, μέχρι τη διάλυσή του, τον Ιούλιου του 1933. Ο kandinsky στη συνεχεία εγκατέλειψε τη Γερμανία για να εγκατασταθεί στο Παρίσι. Ζώντας σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι, ο Kandinsky δούλευε τους πίνακες του στο σαλόνι του. Βιομορφικές μορφές με εύπλαστα μη-γεομετρικά περιγράμματα εμφανίζονται στους πίνακες του, μορφές που δείχνουν μικροσκοπικούς οργανισμούς, αλλά εκφράζουν την εσωτερική ζωή του καλλιτέχνη. Ο Kandinskyχρησιμοποιεί πρωτότυπες συνθέσεις χρωμάτων, αναφερόμενος στη σλαβική λαϊκή τέχνη. Κάποιες φορές αναμειγνύει χρώμα με άμμο για να δώσει μια κοκκώδες, ρουστίκ υφή στο ζωγραφικό του έργο. Η περίοδος αυτή αντιστοιχεί σε μια σύνθεση των προηγούμενων εργασιών του Καντίνσκι στην οποία χρησιμοποιούνται όλα τα στοιχεία, εμπλουτίζοντας τη δουλειά του. Το 1936 και το 1939 ζωγράφισε τις δυο τελευταίες μεγάλες του συνθέσεις, τον τύπο των περίτεχνων καμβάδων που δεν είχε ζωγραφίσει για πολλά χρόνια. Η σύνθεση ΙΧ, έχει μεγάλες αντιθέσεις, ισχυρές διαγώνιους των οποίων η κεντρική μορφή δίνει την εντύπωση ενός εμβρύου στη μήτρα. Μικρά τετράγωνα από χρώμα και χρωματιστές λωρίδες ξεχωρίζουν από το μαύρο φόντο της σύνθεσης Χ , σαν θραύσματα αστέρων ή νήματα, ενώ τα ιερογλυφικά με παστέλ αποχρώσεις καλύπτουν μια μεγάλη καφέ μάζα που μοιάζει να επιπλέει στην επάνω αριστερή γωνία του καμβά. Στο έργο του Kandisnky ορισμένα χαρακτηριστικά είναι εμφανή, ενώ ορισμένες πινελιές είναι πιο διακριτικές και καλυμμένες. Ήθελε οι μορφές του να συντονίζονται με την ψυχή του παρατηρητή.

                                                          ΧΡΩΜΑΤΑ

          Τα χρώματα και οι τόνοι που χρησιμοποίησα είναι σκουρόχρωμα και βρίσκονται στους πίνακες που δημιούργησα όταν βρισκόμουνα στην Αθήνα. Σε κάποιους υπάρχουν και έντονα τα βασικά χρώματα τα οποία προστέθηκαν όταν τους έφερα στη Φλώρινα. Εδώ η διάθεση μου άλλαζε , γιατί βρισκόμουνα μέσα στη φύση και ήθελα να αποτυπώσω το συναίσθημα της ελευθερίας και της ζωντάνιας που μου έδινε η φύση στη Φλώρινα.

           Ένα από τα έργα που δημιουργήθηκε στη Φλώρινα εμφανίζει έναν σταυρού και συμβολίσει την φυγή του ανθρώπου από την μεγαλούπολη και την επιστροφή του σε μια πιο μικρή πόλη και στην φύση. Αυτή η φυγή γίνετε και μέσα από μια ονειρική αύρα που εκπέμπει ο πίνακας με τον άνθρωπο να μπλέκεται με το σύμβολο του σταυρού και ο οποίος φεύγει από την μία διάσταση και οδεύει προς μια άλλη. Φεύγει από το σκοτάδι και βγαίνει στο φως.

          Σε δεύτερο πλάνο κυριαρχεί το μαύρο, το οποίο συμβολίζει το φόβο, την αβεβαιότητα, το μυστήριο, την μοναχικότητα, την κατάθλιψη, συναισθήματα και καταστάσεις που συναντάω σε ψυχές ανθρώπων που ζούνε στην Αθήνα.
Σε πρώτο πλάνο στον ίδιο πίνακα υπάρχουν επίσης και τα τρία βασικά χρώματα, τα οποία είναι στον ίδιο τόνο. Το κίτρινο συμβολίζει τη χαρά, την ενοποίηση, τη δημιουργία, τη διαύγεια της σκέψης. Το κόκκινο σύμβολο αγάπης, ενότητας, ωριμότητας, δύναμης, πάθους. Το μπλε σύμβολο ηρεμίας, γλυκύτητας, καθαρής σκέψης, λογικής συμπεριφοράς και της καθαρότητας της ψυχής. Όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα τα προσφέρει η φύση απλόχερα και μπορούμε να τα εντοπίσουμε σε πολύ μικρές πόλεις όπως η Φλώρινα.

                      Tο σύμβολο του σταυρού.

          Ο σταυρός υπάρχει σαν σύμβολο σε πάρα πολλές σημαίες κρατών. Στα αρχαία χρόνια με το σύμβολο του σταυρού συμβόλιζαν το Θεό Ήλιο – Δία. Στα μουσεία της Κρήτης βρίσκεται μια πληθώρα ήλιων και σταυρών πάνω σε λατρευτικά αντικείμενα. Στις πρωτοελλαδικές διαλέκτους ο σταυρός λεγόταν –ΚΑΡΟΣ από τη ρίζα –ΚΑ. ΚΑΡΟΣ = Κ’ ΡΟΣ = CROSS, ΚΡΑ – ΚΡΑΣΙΝ = ένωσις – ΚΡ’ Σ – CROSS, αλλά και στη λέξη καρώ που σημαίνει ρόμβος ή τετράγωνο. Η λέξη αυτή σώζεται στην Ευρώπη. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε λείψανο ανθρώπου στις Άλπεις καλά διατηρημένο στους πάγους, στο οποίο οι επιστήμονες δίνουν ηλικία 4.000 ετών. Το σώμα αυτό είναι άψογα διατηρημένο και στο δέρμα του υπάρχουν τατουάζ με σταυρούς. ⁴

      Ορφικός Ύμνος στον Ήλιο:

κρᾶσιν ἔχων ὡρῶν, τετραβάμοσι ποσσὶ χορεύων.Μετάφραση: έχεις την συνένωσιν των εποχών και χορεύεις ( κινείσαι κυκλικώς ) με τέσσερα πόδια ( ο δημιουργός των τεσσάρων εποχών του έτους ). Άρα η ένωσις ( κράσις = cross ), των εποχών από το ζωοδότη ήλιο είναι το σύμβολο του σταυρού. Όταν ο άνθρωπος φτάσει στο τέλος του βίου του, ( τέλος εποχής ) ο Θεός Ήλιος ανασταίνει τον άνθρωπο ξανά με νέα ζωή και νέο βίο εντός του υλαίου πεδίου. Έτσι ο ισοσκελής σταυρός είναι σύμβολο ένωσης ζωής και ανάστασης. Σε αυτή τη μεταφυσική πεποίθηση βασίζεται και η θεωρία της μετενσάρκωσης όπου ο άνθρωπος ως ψυχή δεν χάνετε, δεν πεθαίνει αλλά επανενσαρκώνεται σε νέο σώμα ως μια φυσική κατάσταση. Η όλη ιδέα προέρχεται από τον κύκλο του Ηλίου και την δημιουργία των τεσσάρων εποχών. Η σχέση του σταυρού με τον Θεό Διόνυσο ίσως είναι ότι η λέξη κάρος από την οποία προέρχεται η λέξη cross, σημαίνει την μέθη και τον βαθύ ύπνο όμοιο με θανάτου. Και η επαναφορά από τον μεθυστικό ύπνο είναι η συμβολική ανάσταση. Στα σημερινά μαθηματικά σύμβολα της ένωσης δυο αριθμών είναι + δηλαδή ένας σταυρός. Σε επίπεδο συναισθημάτων η ένωση σημαίνει αδελφοποίηση και αυτήν την έννοια την έννοια την χρησιμοποιεί και ο Όμηρος. Σε επίπεδο θεουργικό η ένωση σημαίνει ένωση με το θείο και σημαίνει θέωση. Στα ρωμαϊκά χρόνια ο σταυρός θεωρείτο σύμβολο τιμωρίας, ντροπής και κατάρας. ⁵

                Στον Πίνακα συμβολίζει την ανασφάλεια, το πνιγηρό αίσθημα που νιώθει ο άνθρωπος όταν ονειρεύεται και δεν μπορεί να αποδράσει από τα όνειρα που του προκαλεί το υποσυνείδητο του.

           Στους πίνακες μου υπάρχει και το μωβ χρώμα το οποίο συμβολίζει αλλά και εκφράζει ηρεμία, μυστήριο, πνευματικότητα. Στις πιο σκούρες αποχρώσεις του εκφράζει το πένθος και την κατάθλιψη. Το καφέ το οποίο υπάρχει και αυτό στις συνθέσεις μου εκφράζει την απλότητα και τη ζεστασιά. Το μυστήριο κυριαρχεί στους πίνακες μου, πολιτείες και κόσμοι, το ονειρικό και το πραγματικό, μπλέκονται. Γράμματα βρίσκονται σχεδιασμένα στους πινακες, τα οποία βρίσκονται εκεί, από τις υποσυνείδητες λέξεις οι οποίες έρχονται την στιγμή της απόλυτης βύθισης στον ονειρικό κόσμο, σε έναν κόσμο λήθης, σε έναν κόσμο φαντασίας, σε έναν κόσμο που βρίσκεται τόσο κοντά σε έναν ουτοπικό κόσμο. Σε κάποιους πίνακες υπάρχει και η ανθρώπινη μορφή η οποία διακρίνεται όχι και τόσο ξεκάθαρη και είναι βγαλμένη μέσα από τις γραμμές και προσπαθεί να βγει από την φανταστική του κατάσταση. Βασίλεια, κόσμοι ονειρικοί, φεγγάρια από μια άλλη διάσταση του υποσυνείδητου, συνθέτουν μια μελωδία χρωμάτων, γραμμάτων και κίνησης.

[2]

Επηρεασμός από την κλασσική μουσική

           Επιρροές από την κλασσική μουσική και κυρίως από τους Μότσαρτ, Βιβάλντι και Μπετόβεν. Η μουσική τους μου φέρνει στο μυαλό εικόνες τις οποίες στη συνέχεια αποτυπώνω πάνω στον καμβά. Από αυτά τα πιο αγαπητά για μένα είναι: το Alittlenightmusic του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, το FourSeasons του Βιβάλντι και η SymphonyNo. 9 του Μπετόβεν.

Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ(WolfgangAmadeusMozart)  ( 27 Ιανουαρίου 1756 – 5 Δεκεμβρίου 1791 ). Ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους του βιεννέζικου κλασικισμού και τη «πρώτη σχολή της Βιέννης». Σύνθεσε περισσότερα από 600 έργα, εκκλησιαστική μουσική, μουσική δωματίου και συμφωνική. Έγραψε και πιο μικρές συνθέσεις όπως, φαντασίες, άριες, παραλλαγές και σονάτες κ.α. OMozartαπό τον Οκτώβριο του 1769 ήταν διευθυντής συναυλίας στην ορχήστρα του αρχιεπισκόπου του Σάλτσμπουργκ. Ξεκίνησε να συνθέτει με πολύ αγάπη προς τη μουσική και περίπου τα μισά έργα του συνθέθηκαν στα 10 χρόνια που κατοικούσε στη Βιέννη. Πολύ γρήγορα εμφανίστηκε ως βιρτουόζος πιανίστας, διοργανωτής συναυλιών, μαέστρος, συνθέτης, μέλος ορχήστρας. Τον αποδέχτηκαν στην αυτοκρατορική αυλή με την επιτυχία του, την όπερα, Η απαγωγή από το σερά τον Ιούλιο του 1782.

Ο Αντώνιο Λούτσιο Βιβάλντι (AntonioLucioVivaldi) ( 1678 – 1741 ) ήταν Ιταλός συνθέτης, μουσουργός, δεξιοτέχνης μουσουργός, βιολιστής. Είναι από τους καλυτέρους συνθέτες της εποχής του και από τους διασημότερους του κλασσικού μπαρόκ. Επηρέασε πλήθος συνθετών της γενιάς του αλλά και τους μετέπειτα. Στα γνωστότερα του έργα συμπεριλαμβάνονται και πάρα πολλά κονσέρτα για βιολί, μέσα στα οποία είναι και οι υπέροχες τέσσερις εποχές αλλά και άλλα όργανα, περισσότερες από σαράντα όπερες αλλά και πολλά άλλα έργα θρησκευτικής μουσικής.
Το 1725 βρίσκετε στη Βενετία όπου και συνθέτει τις τέσσερις εποχές την ίδια χρονιά.

Οι τέσσερις εποχές είναι ουσιαστικά τέσσερα κονσέρτα τα οποία σκιαγραφούν σκηνές για την κάθε μια από τις τέσσερις εποχές. Το πρώτο κονσέρτο η «Άνοιξη» πήρε πρότυπα από την εισαγωγή της πρώτης πράξης της όπερας IIGiustino, ενώ τα άλλα τρία είναι πρότυπης επινόησης. Σε αυτά τα κονσέρτα ο Vivaldiμας παρουσιάζει πουλιά που κελαηδούν, ρυάκια, κουνούπια που βουίζουν, καταιγίδες, πιωμένους χορευτές, γιορτές κυνηγιού, παγωμένα τοπία, ζεστές χειμερινές φωτιές. Εδώ ο Vivaldiπροσπαθεί να μας δώσει μια εικαστική αποτύπωση των ποικίλων σκηνικών και το έργο ξεχειλίζει από διάφορους ρυθμούς. Τα τέσσερα αυτά κονσέρτα είναι περιγραφικά και προγραμματικά και είναι τα πρώτα του είδους τους, στην ιστορία της δυτικής μουσικής.

Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν(LudwigvanBeetoven) ( 17 Δεκεμβρίου – 26 Μαρτίου 1827 ) ήταν γερμανός πιανίστας και συνθέτης. Ο Beetovenσυγκαταλέγετε στην κλασσική περίοδο, αλλά υπήρξε και στο το κίνημα του ρομαντισμού. Από τα δημοφιλέστερα έργα του είναι οι συμφωνίες και τα κονσέρτα για πιάνο που συνέθεσε. Το έργο του είναι χωρισμένο σε τρεις χρονικές περιόδους. Η πρώτη ξεκινάει με τις πρώτες δημιουργίες του μέχρι το 1802. Η δεύτερη φτάνει μέχρι το 1816 και στην τελευταία περίοδο βρίσκεται το ρομαντικό στοιχείο στις συνθέσεις του.

Η 9^η συμφωνία κατέχει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτιστική αυτογνωσία. Το 1915 επιλέχτηκε ως ο ύμνος των συμμαχικών δυνάμεων του α’ παγκοσμίου πολέμου ενάντια στις «κεντρικές δυνάμεις», Αυστρο – Ουγγαρία και Γερμανία. Η 9^η συμφωνία είναι ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν εκπροσωπείται επίσημα σε διεθνείς τελετές και διοργανώσεις. Στην Κίνα η 9^η συμφωνία δηλώνει τη «νίκη μέσα στην πάλη» του λαού ενάντια στους καταπιεστές του. Αυτή η συμφωνία αποτελεί σε αυτή τη χώρα αποκορύφωμα πολλών εθνικών και πολιτικών εκδηλώσεων.

            ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δρόσος Γιώργος, Β. Α. Μότσαρτ: η ζωή, το έργο, η εποχή του, εκδ. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα, 1989.

WagnerRichard : Beethoven: Μια συμβολή στη φιλοσοφία της μουσικής, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα 2013.

Rushton, J. Mozart, Oxford University Press, 2006.

Robbins Landon , Vivaldi: Voice of the Baroque, University of Chicago Press, 1996.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

http://anekshghta.blogspot.gr/2013/08/blog-post_5093.html

http://www.deity.gr/psychology/70-psychologia-xrwmatwn-part-2

http://eftropios.blogspot.gr/2013/10/beethoven.html

http://mathmosxos.blogspot.gr/

http://www.oneman.gr/keimena/style/dress_code/article1476461.ece

http://www.qgardenscyprus.com/files/symbolisms.pdf

http://www.schools.ac.cy/klimakio/themata/thriskeftika/eortologio/Stavros.pdf

http://en.wikipedia.org/wiki/Wassily_Kandinsky

http://en.wikipedia.org/wiki/Mark_Rothko

http://www.wassilykandinsky.net/work-50.php

http://en.wikipedia.org/wiki/Esher

https://www.artsy.net/artist/wassily-kandinsky

[1] ^{, 2, 3}       http://mathmosxos.blogspot.gr/

^4,5  http://www.schools.ac.cy/klimakio/themata/thriskeftika/eortologio/Stavros.pdf