Ο Λεωνίδας Γκέλος ξεκίνησε το 2011 μια έρευνα γύρω από τον κόσμο των αισθήσεων. Έκτοτε, έχει δημιουργήσει μια σειρά έργων μέσα από το ψηφιακό αποτύπωμα του βλέμματός του. Στο έργο του Populus Gaze (2014) αποτυπώνει τις αναζητήσεις του για συνεργασία της φύσης με την τεχνολογία καταγραφής της κίνησης του βλέμματος (eye tracking). Θέτει, έτσι, σε αμφισβήτηση και αποστασιοποιεί το θεατή από την αυτόματη κατανόηση της σχέσης έργου τέχνης και φύσης, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει μια διαλεκτική σχέση μαζί του. Η λέξη Populus (‘Λαός’), προέρχεται από το λατινικό όνομα της λεύκας, της οποίας το θρόισμα των φύλλων θυμίζει τους ήχους του πλήθους.
Η πορεία, αλλά και τα σημεία που επικεντρώθηκε το βλέμμα του καλλιτέχνη σε μια φωτογραφία με φύλλα λεύκας καταγράφηκαν και αποτυπώθηκαν με τη βοήθεια ενός eye tracker . Το σχήμα που προέκυψε, επανατοποθετήθηκε στο έδαφος με ξερά φύλλα λεύκας, που συλλέχθηκαν από την περιοχή, στην οποία δημιουργήθηκε το έργο, δίπλα σε ένα παλιό λατομείο στην περιοχή Λουτροχωρίου Πέλλας, σε μια έκταση που ξεπερνά τα 200 τ.μ. επιτρέποντας μια συνδιαλλαγή μεταξύ φυσικού και τεχνητού περιβάλλοντος. Πρόκειται για μια αντανάκλαση της σκέψης του καλλιτέχνη στο τοπίο, που λειτουργεί υπαινικτικά, ενώ ταυτόχρονα εξωτερικεύει τη γεωμετρία του νου του καλλιτέχνη ενεργοποιώντας το θεατή και βοηθώντας τον να δημιουργήσει τα δικά του νοήματα. Παράλληλα, η ίδια η εγκατάσταση δημιουργεί χώρο, ενώ o επισκέπτης μπορεί να περπατήσει επάνω στην υλική πλέον υπόσταση της. Ο θεατής καλείται να εμπλακεί δυναμικά, καθώς του δίνεται η δυνατότητα για ανάδραση με το έργο τέχνης.
Η εγκατάσταση νοηματοδοτείται από τον εσωτερικό κόσμο και την σκέψη του καλλιτέχνη. Με την βοήθεια της τεχνολογίας η αόρατη πορεία του βλέμματος του καλλιτέχνη γίνεται ορατή και παρουσιάζονται οι διεργασίες της σκέψης του. Ο θεατής εισάγεται σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, πέρα από τις παραδοσιακές μεθόδους, υποβάλλεται σε μια διαδικασία πολυεπίπεδης αναζήτησης, αναπτύσσει μια διαλεκτική σχέση με το έργο τέχνης και μια ιδιότυπη επικοινωνία με τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Το έργο αποτελεί έναυσμα για συνύπαρξη, συνομιλία, αλλά και για αναζητήσεις και αναστοχασμό. Τα στάδια δημιουργίας του έργου παρουσιάζονται αποτυπώνονται σε μια σειρά φωτογραφιών που το πλαισιώνουν.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Goldsmiths στην Έκθεση «A-Eye: an exhibition of art and nature-inspired computation», στο πλαίσιο συνεδρίου για την τεχνητή νοημοσύνη.
Στέλλα Συλλαίου, μουσειολόγος