Σκοπός του μαθήματος είναι να εξοικειωθούν οι φοιτητές/τριες με τις εκδηλώσεις της τέχνης αρχαιότητας στον Ελλαδικό χώρο και να γνωρίσουν τις αλλαγές που επέρχονται στην τέχνη με την επικράτηση του χριστιανισμού στους μεσαιωνικούς χρόνους. Το πρώτο μέρος του μαθήματος αναφέρεται στις ιστορικές συνθήκες που διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά της τέχνης κάθε περιόδου της Αρχαιότητας, σε σημαντικά έργα της αρχιτεκτονικής, γλυπτικής και αγγειογραφίας, καθώς και στο έργο σημαντικών δημιουργών της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Γίνονται αναφορές στην τέχνη της νεολιθικής περιόδου και εξετάζεται η κυκλαδική, μινωική, μυκηναϊκή τέχνη, καθώς και η τέχνη της Γεωμετρικής, Αρχαϊκής, Κλασικής, Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής. Το δεύτερο μέρος του μαθήματος αναφέρεται στις διάφορες μορφές της βυζαντινής τέχνης (αρχιτεκτονική, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες, φορητές εικόνες, χειρόγραφα), όπως αυτές εξελίσσονται από την παλαιοχριστιανική περίοδο μέχρι και την υστεροβυζαντινή εποχή. Γίνεται επίσης αναφορά σε αντιπροσωπευτικά μνημεία της ρομανικής και γοτθικής τέχνης του ευρωπαϊκού χώρου. Αξιολόγηση του μαθήματος με γραπτές εξετάσεις.

Βιβλιογραφία

Βουτυράς Εμ. και Βουτυρά Α., (2011). Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της. Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.

Πανσελήνου, Ν. (2000). Βυζαντινή ζωγραφική. Η βυζαντινή κοινωνία και οι εικόνες της. Αθήνα: Καστανιώτη. Talbot-Rice, D. (1994). Βυζαντινή τέχνη. Αθήνα: Υποδομή.