Στόχος του μαθήματος: Η παιδαγωγική προσαρμογή των ατομικών ενδιαφερόντων και των εργασιών του φοιτητή με τη μορφή που ο ίδιος δημιουργεί στο εργαστήριο της κατεύθυνσης που έχει επιλέξει.

Περιεχόμενο του μαθήματος: Το μάθημα στηρίζεται στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων παιδαγωγικών γνώσεων του φοιτητή σχετικά με το πώς μπορεί να επανασχεδιάσει και να επαναπαρουσιάσει τις ατομικές εργασίες του ιδίου, με κριτήριο την μεταποίηση των έργων του ως εικαστική παιδαγωγική ενότητα. Κατά την διάρκεια των ατομικών συναντήσεων του ιδίου με τους συνυπεύθυνους καθηγητές συζητούνται οι προτάσεις και ιδέες οι οποίες αναφέρονται στις εργασίες του φοιτητή που γίνονται κατά τη διάρκεια του εξαμήνου στα παραπάνω εργαστήρια και οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν θέματα για συγκεκριμένη σχολική τάξη της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι προτάσεις αποτελούν ειδικά πλάνα πορείας διδασκαλίας με σαφείς στόχους, κατάλληλα υλικά, απλοποιημένους τρόπους κατασκευής με παιδαγωγικά ισοδύναμα και δειγματικό υλικό που προηγουμένως κατασκευάζεται στο εργαστήριο παιδαγωγικών εφαρμογών. Ακολουθεί σχεδιασμός της διδασκαλίας και γραπτή πορεία, καθώς και το εικαστικό αποτέλεσμα το οποίο θα κατασκευάσει ως εποπτεία της διδασκαλίας σε σχολείο. Το μάθημα γίνεται με γενικές θεωρητικές εισηγήσεις των διδασκόντων και με ατομικές συζητήσεις τους με τους φοιτητές. Οι διδάσκοντες που είναι συνυπεύθυνοι για την διδασκαλία και την αξιολόγηση του φοιτητή ορίζονται από τον Πρόεδρο του Τμήματος και εγκρίνονται από τον Πρύτανη του Π.Δ.Μ. και ένας είναι υποχρεωτικά ο διδάσκων στο εργαστήριο και ο άλλος ένας από τους διδάσκοντες των παιδαγωγικών μαθημάτων.

Βιβλιογραφία:

Βάιος Αντώνης. Εικαστική αγωγή στην ελληνική εκπαίδευση. Ιστορική αναδρομή: Προσεγγίσεις στη διδασκαλία της τέχνης, Ελληνικά Γράμματα, 2000

Τσιούρης Γιώργος, Το σχέδιο και το χρώμα μας αποκαλύπτουν, Ίων 2003

Σάλλα – Δοκουμετζίδη Τιτίκα, Δημιουργική φαντασία και παιδική τέχνη, Εξάντας 1996