Το ΤΕΕΤ στην Ελληνική Εθνική Συμμετοχή στην 13η Διεθνή Έκθεση Prague
Quadrennial of Performance Design and Space, 18-28 Ιουνίου 2015.

Το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Ε.Κ.Δ.Ι.Θ.) έχει ανακοινώσει την Ελληνική Συμμετοχή στην 13η Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής της Πράγας (Prague Quadrennial of Performance Design and Space, PQ). Η Διεθνής Έκθεση πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια και πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση Σκηνογραφίας, Παραστασιακού Χώρου και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής παγκοσμίως. Η επόμενη PQ πραγματοποιείται τον Ιούνιο του 2015, συμμετέχουν περισσότεροι από 5.000 καλλιτέχνες από 60 χώρες και ο συνολικός αριθμός των επισκεπτών από όλο τον κόσμο υπολογίζεται να ξεπεράσει τους 60.000. Μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει εκπροσωπηθεί στην PQ πέντε φορές αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις.

Το Τ.Ε.Ε.Τ. συμμετέχει διπλά: ως φοιτητική συμμετοχή με την performance «Θεσσαλονίκη Ανάμεσα», που ανέπτυξαν φοιτητές/φοιτήτριες του Τμήματος στα πλαίσια του μαθήματος «Performance: Θεωρία και Πράξη» και ως καλλιτεχνική εκπροσώπηση με την performance”Returning” της Αγγελικής Αυγητίδου, επίκ. καθηγήτριας του Τμήματος.

Την ευθύνη της Ελληνικής Εθνικής εκπροσώπησης έχει αναλάβει το Ε.Κ.Δ.Ι.Θ. με επιμελητή τον σκηνογράφο-ενδυματολόγο και αντιπρόεδρο του Δ.Σ. Θάνο Βόβολη. Τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, της Ένωσης Σκηνογράφων και Ενδυματολόγων Θεάτρου Ελλάδας, του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων, υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Αθλητισμού, τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, την Info-Quest Technologies, την Read-Point και την VA Translation.

Το θέμα της ελληνικής συμμετοχής διαμορφώθηκε ως «Nέες Xωρικότητες: Παραστατικές Τέχνες και υπαίθριος/ανοιχτός χώρος». H διευρυμένη αυτή χωρική προσέγγιση αποδεικνύεται ιδιαίτερα γόνιμη στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς λόγω της ιστορικής διαστρωμάτωσης η οποία ορίζει ένα μεγάλο μέρος του φυσικού, αγροτικού και αστικού τοπίου στη χώρα μας. Κατά δεύτερον, λόγω των αίθριων κλιματικών συνθηκών που ευνοούν τη δημιουργία και τη θέαση στον υπαίθριο χώρο. Τρίτον, λόγω της μακρόχρονης χωρικής και παραστασιακής παράδοσης της Ελλάδας σε ποικίλες μορφές του ανοιχτού και υπαίθριου χώρου.