Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα Η Πολιτισμική-ιστορική και Κοινωνικοπολιτισμική Έρευνα στην Εποχή της Σύγχρονης Κρίσης: Συνεπαγωγές στην Εκπαίδευση και την Ανθρώπινη Ανάπτυξη που θα γίνει στις 18 και 19 Ιουνίου 2016 στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο(για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν το συνέδριο βλ. http://iscarconf.soc.uoc.gr/committees.html) θα διοργανωθεί ως προσυνεδριακή δραστηριότητα Διεπιστημονικό-Καλλιτεχνικό Συμπόσιο με θέμα Το Ανθρώπινο Σώμα και Βίωμα στην Εποχή της Σύγχρονης Κρίσης υπό το Πρίσμα της Επιστήμης και της Τέχνης. Οι ποικίλες πολυτροπικές-καλλιτεχνικές δραστηριότητες θα γίνουν κάτω από τη γενική ομπρέλα με τίτλο Το Σώμα της Σύγχρονης Κρίσης στην Κρίση των Καλλιτεχνών.Οι εργασίες του Διεπιστημονικού-Καλλιτεχνικού Συμποσίου θα πραγματοποιηθούν στο Σπίτι του Πολιτισμού και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης (Καλλιτεχνική διευθύντρια Μαρία Μαραγκού)στο Ρέθυμνο στις 16 και17 Ιουνίου 2016

Όσοι φοιτητές και φοιτήτριες ενδιαφέρονται να παρουσιάσουν καλλιτεχνικό έργο που βασίζεται σε χαρακτηριστικά των ψηφιακών μέσων (φωτογραφίες, κολάζ, ταινίες μικρού μήκους, εγκατάσταση, video art, ντοκιμαντέρ, sound art, net art, animation κ.ά.) στο πλαίσιο του αναφερόμενου πιο πάνω Διεπιστημονικού-Καλλιτεχνικού Συμποσίου (βλ. σκεπτικό πιο κάτω) παρακαλούνται να καταθέσουν την πρότασή τους μαζί με κείμενο/σκεπτικό με τη μορφή περίληψης που να μην υπερβαίνει τις 250 λέξεις στους υπεύθυνους καθηγητές κ. Μπούζα Βασίλη και  κα. Εφέογλου Έλενα, Διδάσκουσα Εργ. Φωτογραφίας, την Τρίτη 23/2/2016 στις 18:00. Η επιλογή των έργων θα πραγματοποιηθεί μέχρι τέλος του μήνα Φεβρουαρίου.

Δεν υπάρχουν περιορισμοί σε διαστάσεις, διάρκεια χρόνου κτλ. Το κείμενο θα πρέπει να περιλαμβάνει και: όνομα, τίτλο έργου, διαστάσεις, υλικό/ μέσο. Η μεταφορά των έργων θα γίνει από Φλώρινα και το κόστος θα καλυφθεί ισόποσα σε όλους όσους συμμετέχουν. Βασικός στόχος του Διεπιστημονικού-Καλλιτεχνικού Συμποσίου είναι να προβληματιστούμε με τη μορφή καλλιτεχνικών έργων για τις συνεπαγωγές και επιρροές που έχει η σημερινή κρίση που ζούμε στο ανθρώπινο σώμα και βίωμα.

Σκεπτικό του Διεπιστημονικού-Καλλιτεχνικού Συμποσίου

Το ανθρώπινο σώμα και μέσω αυτού η «εικόνα του ανθρώπου» είναι ένα σύνθετο φαινόμενο παρατήρησης το οποίο απασχολεί τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων. Αρκεί κανείς να σκεφτεί τους χιλιάδες συνειρμούς και τον καταιγισμό ιδεών που συνοδεύουν το απλό άκουσμα της λέξης «σώμα» για να κατανοήσει το πως το σώμα συνθέτει μια ενότητα που καλύπτει όλο σχεδόν το φάσμα της ζωής του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών θεσμών που το υπηρετούν (νοσοκομεία, εστιατόρια, καταστήματα ένδυσης και υπόδησης, ινστιτούτα καλλονής, κομμωτήρια, γυμναστήρια, κτλ.). Το σώμα μας είναι πανταχού παρόν, κινείται σε διάφορους τόπους, αγγίζει άλλα σώματα, ερωτεύεται, χαλαρώνει, εκπαιδεύεται, θυμώνει και εξοργίζεται, χορεύει, αρρωσταίνει, εκπορνεύεται, απεικονίζεται, διαφημίζεται, κτλ. κτλ.

Ως αντικείμενο μελέτης ενδιαφέρει και απασχολεί και την τέχνη σε όλες τις εποχές όπου ο άνθρωπος ανάλογα με τον χωρο-χρόνο και πολιτισμό που ζει ‒ανάλογα με το κοινωνικο-ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο, τα ιδεώδη της εποχής, αλλά και τα τεχνικά μέσα αναπαράστασης‒ δημιουργεί απεικονίσεις του σώματος στη βάση της αντίληψης που έχει για τον εαυτό και την υπόστασή του. Οι άνθρωποι μάλιστα δημιούργησαν μια πληθώρα εικόνων στη βάση της αντίληψης του εαυτού τους και της θέσης τους ανάμεσα στα πράγματα, τα ζώα και τους άλλους ανθρώπους πολύ πριν αναπτύξουν συστήματα γραφής. Μελετώντας τις εικόνες αυτές μπορεί να κατανοήσει κανείς τόσο τη ζωή που είχε ο άνθρωπος στο χρόνο όσο και τις αλλαγές που έχει αυτή υποστεί, καθώς και τις ιδέες που κυριάρχησαν σχετικά με τη φύση του ανθρώπου. Στις εικόνες αυτές παρουσιάζεται όχι μόνο το ανθρώπινο σώμα (το δικό μας και των άλλων), αλλά επίσης αποκαλύπτεται η ποικιλία των τρόπων της καθημερινής ζωής (ντύσιμο, κοινωνικοί ρόλοι, κοινωνικές πρακτικές, συναισθηματικές διαθέσεις κ.ά.) σε συνδυασμό με το φυσικό και τεχνητό της περιβάλλον. Η ιστορία του ανθρώπου θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αναπαραστάσεις του σώματος. Το σώμα σαν ένα πολυπρισματικό κοινωνικο-πολιτισμικό κρύσταλλο αντικατοπτρίζει ή καλύτερα διαθλά τη ζωή και τους ρόλους που καλούμαστε να διαδραματίσουμε στις ποικίλες της περιστάσεις.

Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων σήμερα ζει σ’ έναν κόσμο γεμάτο ταραχές, αβεβαιότητες, ανασφάλεια και άγχος ενώ στο διεθνές πολιτικό σύστημα επικρατεί κλίμα αυταρχισμού, τρομοκρατίας και διαφθοράς. Ζει και βιώνει καταστάσεις στις οποίες εκτός από τις διάφορες κρίσεις (οικολογικές, οικονομικές, πολιτικές κτλ.) έχουμε και διάφορες κρίσεις καθαρά ανθρωπιστικές και ψυχολογικές που συνδέονται κυρίως με την ανεργία, με τις νέες καταστάσεις φτώχειας και την έλλειψη βαθύτερου νοήματος της ζωής μας.