Το έργο αποτελεί το πορτραίτο μιας γυναίκας ως κοινωνική παραίσθηση, η οποία έζησε στην περιοχή της Φλώρινας την περίοδο 1932-1990, και ασκούσε το επάγγελμα της ιερόδουλης. Μια αρχέγονη μήτρα. Πολυδιάστατη. Πραγματώνεται μέσα από τη γέννα. Σπήλαιο καταφυγής και ενηλικίωσης. Σπερματοδόχος. Σαν μορφή αποτελεί πρόσωπο της λαϊκής κουλτούρας της περιοχής, ενδεδυμένη με τους ρόλους με τους οποίους ”ενδύεται” η γυναίκα από την αρχή της δημιουργίας.
Η μήτρα, ως πηγή του κόσμου κατά Ντυσάμπ, τροφοδότησε τον πλανήτη με όλα αυτά τα γεννήματα, από τα οποία η μάνα γη- ως υπέρτατη μήτρα-γονιμοποιεί το ωάριο του κύκλου της ζωής.
Η Γκιούργκια -η μήτρα μιας συγκεκριμένης περιοχής- οδήγησε στις παρυφές του λόφου ως ιέρεια τους νεαρούς άνδρες για να τους μυήσει στη σεξουαλική ζωή. Η πορεία της ζωής της καθορίστηκε από τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου. Ως άλλη Βαυβώ περιέπαιζε τους άρρενες, που ανδρώθηκαν μέσω αυτής, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα των μυθολογικών μορφών και πώς αυτές διασώζονται και αναγεννιούνται μέσα από πρόσωπα τα οποία διαθέτουν ένα άλλο βεληνεκές. Ήταν, επίσης, αυτή της η συμπεριφορά ένας τρόπος απενοχοποίησης της σεξουαλικής πράξης. Απενοχοποίησης του σώματος και του ορμέμφυτου. Στο πρόσωπό της καθρεφτίζονταν οι άλλες γυναίκες. Καθώς μέσω αυτής οι νέοι φαντασιώθηκαν το αντικείμενο του πόθου τους. Οι γυναίκες τραγουδούν και θυμούνται. Καθαρίζουν τα ρόδια το σύμβολο της αφθονίας, του πλούτου, της γονιμότητας και του έρωτα. Σαν μια μικρή προσφορά σε έναν άλλο ρόλο που οι ίδιες ποτέ δεν έπαιξαν και τον οποίο επωμίστηκε μία άλλη ομόφυλη.

Το τραγούδι από το στόμα των ανδρών συνοδεύεται από τους χτύπους των χεριών, που ακούγεται σαν καλπασμός αλόγων, που οδεύουν στην ενηλικίωση
Ελένη Κεσίσογλου

http://floroieikastikoi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_4651.html

http://makryoxhma.blogspot.gr/2014/02/2013-3_5986.html