Συνομιλία 12η : «Χαρούμενη Θλίψη»
Εικαστική φωτογραφία: Θανάσης Μπλιούμης
Ποίηση: Μαρία Τασούλα
Καφέ Goose,ποτάμι Φλώρινας
25 Αυγούστου-8 Σεπτέμβριου
Στην προσπάθεια του να ερμηνεύσει τα ακαταλαβίστικα μηνύματα του αλόγου, ο Σαεφρό αναφωνεί «Είναι ένα ποίημα, ένα ονειρικό ποίημα, ένα λουλούδι από το βάθος της αλήθειας».
Τόσο σωματικά όσο και ψυχικά ο άνθρωπος έχει ανάγκη, την απελευθέρωση μιας ήρεμης δύναμης, την ανάγκη του ανάγκαίου.
Η προσπάθεια για το τέλειο μέσα από βιώματα, μέσα από μία χαρούμενη θλίψη, μέσα από εσένα για σένα.
Έρωτας είναι η ζωηρή έλξη μεταξύ δύο προσώπων, η έλξη η ζαβολιάρα, η αγάπη με αντάλλαγμα, πρόσωπα κρυμμένα, κρυμμένα για μένα.
‘Έρωτας ιπποτικός, έρωτας ρομαντικός, έρωτας Πλατωνικός.
Η έξαψη του υποσυνείδητου και του συνειδητού οδηγεί σε έναν κόσμο παράλληλο και ονειρικό. Ο κάθε μύθος είναι ψέμα για το συνειδητό αλλά πέρα ως πέρα αλήθεια για το υποσυνείδητο. Μύθος και όνειρο ταιριάζουν σε βαθιά συναισθήματα όπως η αγάπη που αποτελεί μια συνθήκη υψηλού ρεμβασμού: αφήνεσαι μακριά από την πραγματικότητα και μεταβαίνεις μια στιγμή στο άλογο μια στην λογική αλλά από αυτό προκύπτει η έξαψη μιας ζωής που παίζεις συνεχώς με την διέγερση των αισθήσεων για την ιδωμένη τελειότητα.
ΓΙΑΤΙ; είναι πολύ δύσκολο να αποτυπώσεις το τέλειο, όποιο και να είναι αυτό. Να αποτυπώσεις όλοι αυτήν την ένταση που βγαίνει εκείνη την στιγμή σε μία απλή φωτογραφία, να μπορείς και εσύ με την σειρά σου να αισθανθείς κάτι από αυτήν την μαγεία. Η αναζήτηση και η ανακάλυψη κάτι καινούργιου δυσμνημόνευτου με έκανε να βαδίσω σε νέα μονοπάτια, εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας το όριο και την σχέση μου με αυτό μέσα από την τέχνη για την τέχνη.
Θανάσης Μπλιούμης –Χάρης Κοντοσφύρης
Ερωτικές σκέψεις
Είναι ένα παιχνίδι, για δύο.
γλιστερές αποστάσεις
που θα το κάνουν καλύτερο.
Κάποια στιγμή πλησιάζεις
αλλά…
“κάποια” στιγμή…
θα κοιτάξει για να κλέψει
το φευγαλέο σου ψέμα.
Είναι δυνατό,
από παντού εμφανίζεται
χωρίς ν’ ακουμπά ποτέ τα μάτια σου.
Πρόσεξες μήπως είναι εκείνη;
ή κάποιος άλλος;
H ηρεμία κι ο πανικός με μπλέκουν
μα ποτέ δεν κοιτώ πριν ακούσω
τη φωνή της μελωδίας της ίδιας.
Η ζάχαρη δεν τελειώνει,
όσο και να πέφτει
θα πέφτει…
κουταλάκι-κουταλάκι.
Πιες, δοκίμασε πριν φύγεις,
μη νομίζεις πως ένιωσες τα πάντα
και μην φύγεις,
πριν τη σταματήσεις ν’ αναπνέει.
Είναι τέλος που δε φεύγει,
γιατί δεν υπάρχει με σώμα,
αλλά εύκολα πεθαίνει.
Μαρία Τασούλα
Φλώρινα 4-8-14
O Θανάσης Μπλιούμης γεννήθηκε στην Λάρισα το 1993. Έχει ασχοληθεί με την ενόργανη γυμναστική,τον στίβο,την μουσική και τον χορό. Το 2011 πέρασε στην σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, και το 2013 επέλεξε σαν κατεύθυνση το 3ικαστικό 3ργαστήριο με συντονιστή τον Χάρη Κοντοσφύρη. Έκτοτε ασχολείται με την φωτογραφία και την σκηνοθεσία.
Τριάντα εικαστικές συνομιλίες κάθε δεκαπέντε μέρες θα εξελίσσονται στο πανέμορφο καφέGoose στο ποτάμι. Ο T.S. Eliot έλεγε ότι είχε μετρήσει τη ζωή του με κουταλιές Καφέ και δεν είναι απίθανο να το ζει κάποιος, κοιτώντας διακριτικά μικρά έργα τέχνης που αναρτώνται στον αρχιτεκτονικό διάκοσμο του αγαπημένου καφέ.Το καφέ Goose γίνεται αξιοθέατο στην πόλη της Φλώρινας μιας και θα φιλοξενήσει διακριτικές ζωγραφικές ματιές τριάντα ζωγράφων από την Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης. Αναβιώνοντας την συνήθεια των Φλωρινιωτών Ζωγράφων να συναντιόνται στο ποτάμι με την Τέχνη, το καφέ Goose στεγάζει τους καλλιτέχνες που γυρνάν εκ νέου εκεί που οι παλαιότεροι άρχισαν να συνομιλούν. Η γειτονιά του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης είναι ένας ζωντανός πόλος, ένα θέλγητρο για την μικρή αυτή πόλη των καλλιτεχνών