Οι Μαρία Λαγού και Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, προπτυχιακές φοιτήτριες του ΤΕΕΤ ΣΚΦ της Φλώρινας συμμετέχουν μαζί με τους Παύλος Καστανάρας, Δημήτρης Καραγεώργος, Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, Χρήστος Κυριαζίδης, Αλέξανδρος Μιχαήλ, Ingo Dunnebier και Σοφία Παλαμπουγιούκη στην έκθεση “Το Φως Πυκνώνει”
Μαρία Λαγού
Στο έργο “Παραλήρημα θανάτου” συγκέντρωσα όλη την εμπειρία από τις συνεντεύξεις ανθρώπων που επιβίωσαν από τα Ελληνικά Μαρτυρικά χωριά. Η πονεμένη κραυγή των ανθρώπων εμφανίζεται παραληρηματική και σπαρακτική. Οι στοίχοι διατρέχουν το έργο απ’ άκρη σε άκρη και αποτυπώνουν τις κοινές εμπειρίες των ανθρώπων μέσα στη δύνη του πολέμου. Επίσημος απολογισμός: 90 Μαρτυρικά χωριά, όσες και οι πληγές πάνω στο έργο. Η καταστροφική επέμβαση της φωτιάς κυριαρχεί. Κάθε πληγή ένα χωριό, μια κοινωνία ανθρώπων, ένας πολιτισμός κατεστραμμένος πλέον. Αυτά που επιβιώνουν μετά από την καταστροφή είναι λίγα μα σημαντικά. Πρόσωπα, αντικείμενα και ελπίδα. Οι πληγές παραμένουν χαραγμένες στην ύπαρξή τους όπως τα χαρακτικά που εμφανίζονται μέσα στο έργο. Η μυρωδιά του θανάτου διάχυτη στο μαύρο χρώμα και στον καπνό.
Δήμητρα Μπαϊρακτάρη
Το έργο “Μαζ(‘Α)νθρωπος” αποτελείται από μια συναισθητική εγκατάσταση, κύρια στοιχεία της οποίας είναι δισδιάστατες, ρεαλιστικές και ταυτόχρονα απόκοσμες φιγούρες, που σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο στο χώρο.
Η εικαστική εγκατάσταση συνοδεύεται από μια ηχητική εγκατάσταση μέσα από την οποία διερευνάται η ατομική και συλλογική μνήμη των μαρτυρικών χωριών. Επιζώντες διηγούνται τα συμβάντα της ημέρας του μακελειού και τις επιπτώσεις στην μετέπειτα ζωή τους. Ταυτόχρονα, ενδιάμεσα στις βάναυσες διηγήσεις ξεπροβάλουν οι αναμνήσεις μεμονωμένων Γερμανών στρατιωτών, που ξεχώρισαν από τη μάζα των κατακτητών, δείχνοντας ένα μικρό δείγμα ανθρωπιάς και συμπόνιας. Κάθε φόρα που ακούγεται μια τέτοια μαρτυρία κάποια φιγούρα φωτίζεται μέσα στη σκοτεινή μάζα, διαχωρίζοντας την για λίγα δευτερόλεπτα από τις υπόλοιπες φιγούρες και ταυτόχρονα τονίζοντας έτσι τη βαρύτητα της διαφοροποίησης της.
Το έργο αντιπαραθέτει τις συνειδητές προσωπικότητες με αυτές που η ανωνυμία της μάζας τους εξαφάνισε την αίσθηση της υπευθυνότητας, παρασέρνοντας αυτές σε πράξεις που δε θα έκαναν ως μεμονωμένα άτομα.[1]
[1] G. Le Bon, Η ψυχολογία των Μαζών, Αθήνα, Εκδόσεις Ζήτρος, 2010, σ. 37.
“Το Φως Πυκνώνει” Goethe-Institut Thessaloniki
Διάρκεια έκθεσης: 26 Ιανουαρίου-26 Φεβρουαρίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 12:00-20:00 | Σάββατο: Πρωινές ώρες.
Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ: Εγκαίνια της Έκθεσης “Το Φως Πυκνώνει” στις 26/1, 20:00 στο Goethe-Institut Thessaloniki
Το Φως Πυκνώνει” στις 26/1, 20:00 στο Goethe-Institut Thessaloniki
Οι Μαρία Λαγού και Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, προπτυχιακοί φοιτητές του TEET της Φλώρινας συμμετέχουν μαζί με τους Παύλος Καστανάρας, Δημήτρης Καραγεώργος, Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, Χρήστος Κυριαζίδης, Αλέξανδρος Μιχαήλ, Ingo Dunnebier και Σοφία Παλαμπουγιούκη στην έκθεση “Το Φως Πυκνώνει”.
Στην έκθεση με τίτλο «Το Φως Πυκνώνει» που εγκαινιάζεται στις 26/1 στο Goethe Institut, Βασιλ. Όλγας 66, στη Θεσσαλονίκη, συμμετέχουν οι καλλιτέχνες που δημιούργησαν δράσεις για το ομώνυμο ντοκιμαντέρ της Λυδίας Κώνστα.
Η έκθεση, με έντονα τα χαρακτηριστικά της πρωτοτυπίας, μπορεί σαν αυτόνομο καλλιτεχνικό προϊόν, να διαβαστεί τόσο υπό το πρίσμα της επαλληλίας του κύκλου, όσο και ως σχέση αλληλεπίδρασης μέσα στη διαδικασία ενός ευρύτερου καλλιτεχνικού έργου.
Οι καλλιτέχνες εμπνέονται από μαρτυρίες, από γεγονότα, από την Ιστορία και συνεισφέρουν, με το έργο που δημιουργούν, στην καταγραφή της. Το κρίσιμο διάστημα της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, το αποτύπωμα του πολέμου στα χωριά της, ο θάνατος και η στρέβλωση, αλλά και η αξία της ζωής που αναδύθηκε μέσα από το παράδοξο των σχέσεων κατακτητών-κατακτημένων, έγιναν το αντικείμενο της μελέτης τους.
Η κάμερα, τους παρακολουθεί και καταγράφει τη δημιουργία και την πορεία των έργων τους σε όλα τα εξελικτικά στάδια, απʼ την έμπνευση ως την ολοκλήρωσή τους, χρησιμοποιώντας το εικαστικό έργο ως υποκείμενο αλλά και αντικείμενο της κινηματογραφικής αφήγησης, ως αφετηρία και προορισμό.
Αυτά τα έργα, που αποτελούν μέλη οργανικά δεμένα με το ντοκιμαντέρ, προορίζονται να ακολουθήσουν την ελεύθερη και ανεξάρτητη πορεία τους μέσα στο Χρόνο, αποτυπώνοντας ένα μικρό μέρος του συμπυκνωμένου αφηγηματικού χάρτη της ανθρώπινης ιστορίας.
Για την Ιστορία, τι μπορούμε να πούμε με σιγουριά; Ότι είναι ο καταγραφέας, απλώς, ή ο μετατροπέας του βιώματος; Παίζει κάποιον ουσιαστικό ρόλο στις συνειδήσεις μας ή λειτουργεί σαν επανάληψη και ακόμη χειρότερο σα φάρσα στις πλάτες του Χρόνου; Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη παρούσα έκθεση, επιχειρούν να πάρουν μέρος με τα δικά τους μέσα στη συζήτηση για τους παραπάνω προβληματισμούς.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Παύλος Καστανάρας, Δημήτρης Καραγεώργος, Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, Χρήστος Κυριαζίδης, Μαρία Λαγού, Αλέξανδρος Μιχαήλ, Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, Ingo Dunnebier, Σοφία Παλαμπουγιούκη.
Σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ: Λυδία Κώνστα
Επιμέλεια έκθεσης :Ζωή Χατζησταύρου
Διάρκεια έκθεσης: 26 Ιανουαρίου-26 Φεβρουαρίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 12:00-20:00 | Σάββατο: Πρωινές ώρες.
