Το μάθημα εισάγει στην ιστορία της Performance art, εντοπίζει την διάδραση της με άλλα καλλιτεχνικά και εξω-καλλιτεχνικά πεδία και ιχνηλατεί τη σχέση της με την πολιτική και την κοινωνία. Συγκεκριμένα μελετώνται: 1. Η σχέση της performance με τη λαϊκή ψυχαγωγία (δημόσιες γιορτές, καρναβάλια, τσίρκο), 2. Το βαριετέ και το βωντβίλ 3.Το έργο των Ιταλών Φουτουριστών (εσπερίδες, μανιφέστα.) 3. Το θέατρο της Ρωσικής Πρωτοπορίας και το θέατρο του Bauhaus 4.Το Cabaret Voltaire, Ντανταϊσμός, Σουρεαλισμός και performance, 5.To εξπρεσιονιστικό θέατρο 6.Οι δράσεις των Fluxus 7.Happening και η σχέση performance και καθημερινότητας 8. Το πολιτικό σώμα και οι performance διαμαρτυρίας 9.Performance και τελετουργία 10.Performance και media/ υβριδικές performance 11.Σχέσεις performance και παραστατικών τεχνών.

Μαθησιακά αποτελέσματα

Οι φοιτητές και φοιτήτριες αναμένεται:

• Να γνωρίσουν βασικές πτυχές της ιστορίας της performance
• Ν’ αντιληφθούν τη διάδραση της performance με τις υπόλοιπες μορφές τέχνης και τις παραστατικές τέχνες και να εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές
• Ν’ αναγνωρίσουν τη σχέση των επιτελεστικών τεχνών με το πολιτικό και κοινωνικό τους συγκείμενο.

Βιβλιογραφία

Β. Καραΐσκου, Εικαστικές και Σκηνικές Πρωτοπορίες στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Αθήνα: Παπασωτηρίου, 2009.
R. Schechner, Θεωρία της Επιτέλεσης. Αθήνα: Τέλεθρον, 2011.
A. Breton. Μανιφέστα του Σουρεαλισμού. Αθήνα: Δωδώνη, 1972.
L. Goodman, L. & L. De Gay, The Routledge Reader in Politics and Performance. London and New York: Routledge, 2000.
Δ. Χονδρού, Εικαστικές Δράσεις. Αθήνα: Απόπειρα, 2006.